[Zum Gränzstäner-Jubiläum 2005]
Iehr liewe Lied, ìsch dass nìdd klòòa?
Die Gränsschdääna wärre schùnn zehn Jòhr!
Zeh Jòhr? Ja, kìnne die nìdd zehle?
Die sìnn doch erschd fìnnef, ma kònn's nìdd vahehle!
Sie dùnn sich so: »Die Gränzstäner« schriewe.
Mìchd nìggs, vielleichd dùnn'se noch iewe.
Haabdsach, die schwäddse e òònschdänniches Pladd
ùnn halle in Ehre Gòòd ùnn aa Padd!
Sie wònnarre sesòmme òmm erschde Mai,
aa òmm Vaddadaa sìnn'se ääwe debäi.
Bäim Dorffeschd in Ensemm, dòò mache se medd:
Ensemm in Wiss-blòò - olägg, ìsch dass nedd!
Doch vòòr allem ìehr Nòòme - ùnn dass ìschòò schùnn
schdròmm -
ìsch bäi ìehne 's volle Progròmm:
Noch jeeles Jòhr ìsch's so gewään,
sie mache aarich Gehääschdaches um dänne ääne Schdään!
Iwwa Pingschde mache se dòò dräi Daa Gwaddìer
ùnn mache e Daa vùnn da ùffe Dìer.
Doch dass ìsch, wie e jeela vùnn och wääß,
eichendlich e gòns großa Kääs:
Wella de Eicheen noch 's Schossefien
hònn je e Schdään medd Dìer gesìehn!
Vòòr vierdsich Jòhr schùnn waa's gewään,
dòò waare mìer Lousbuwwe schùnn ònn sällichem Schdään,
ùnn jeddse mache die - ich sòòn's grad, wie's is -
wäll dämm Schdään so aarich Geschìss!
Unn de Owwaschd vùnne - dass ìsch känn Juggs! -
schlìefd waascheins noch in sinna Lällabùggs,
ùnn die Beddegg, ich kinnd wedde, dass ìsch nìdd gelòò,
die ìsch nòòdìerlich wiss ùnn aa blòò. ;-)
Ma seed, sie schaffe wìnnich ùnn fiere gäär
ùnn vazehle de Lied Schdories gäär vùmm Päär,
sie rääse, awwa dass ìschòò gaanìdd so dùmm,
in da gòns häälich Wäldgeschichd erùm.
Mòòl nòh Schefflau òlla ònn de Main,
sie vaschdenn sich als »Ensheimer Heimat- und Kulturverein«:
Sie mache sich Aldi ònn Faasenachd
ùnn wòmsche die Häring, bis de Girdel krachd,
awwa bevòòr's ònn Aschamiddwùch gedd in die Volle,
gennse jòò hoffendlich 'serschd 's Äschegriddsje hòlle! ;-)
De Hehpunggd dissjòhr ìsch òmm Änn vùmm Auguschd,
dòòdrùff hònn die Gränsschdääna jeddse schùnn Lùschd:
wäll därr Schdään òmm Besch, dòò kòmma sich schnärre,
däär dùdd dissjòhr schùnn hunnadd wärre!!!
Dòò henne ìsch de Gränsschdääna ìehr Paradies:
schùnn zeh Jòhr dräffe sie sich ùff sällicha Wies.
Unn dònn im Härbschd - Dräimòòl dirfena ròòle! -
Ei jòò, dònn genn'se »Grumbeerebroole«.
Ich hònn imma gemännd, »Beere« gähng ma bräche.
Mussich dòò jeddse noch Lehrgäld bläche?
Olla, ìehr Lied, lòmmich mòòl ròòle:
Ich glääb, die männe Grùmbìerebròòle!
Dänne klänne Fähla därfmane nìdd vaiwwele,
dònn gìdd's Flämmchesgrùmbìere ùnn Käässchmeer medd Ziwwele
ùnn de Ringel Lijoona diräggd ussem Fier
ùnn dòòdezùù - richdich! - e Baadbidd voll Bìer,
ùnn hennahäär e Gweddsch, uss Ensemm nòòdìerlich -
Ei, ich sìnn pladd, dass mache se richdich mònnìerlich!
Unn dònn, zimmlich gähngs Änn vùmm Jòhr,
hòlle se sich noch äbbes Besunnarres vòòr:
Dòò mache - Unn das gefelld och sicha aa! -
wie frìeha in Ensemm de Bindelchesdaa.
Ei jòò, ìehr Gränsschdääna, mache dass nur,
dass ìsch aa e Schdìggelche aldi Kulduur!
Ma sidd schùnn, ìehr Gränsschdääna dùnn aarich gäär
fiere,
awwa dass misse na aa in Zukunfd gaa nìdd valìere.
Awwa dùnn doch bäim viele Dringge ùnn Ässe
nìdd's Ongaschemòò fa Ensemm vagässe,
fa die Ensemma Geschichd unn aa Kulduur:
Dehämm ìsch dehämm, ùnn zwaa rund um die Uhr!
Nurre änns noch, vielleichd hònna's jòò vapännd:
's gìdd ne nìmmeh - de Prinsrechänd!
Unn die Ensemma briche aa känn Keenichshuss,
die Monarchie, dass ìsch doch e Schduss.
Dässwää ìsch's fa mich känn Fròò:
Ab ins Museum medd wiss ùnn blòò.
Literaturtipp:
Paul Glass: Ensemma Platt. Der Wortschatz der Ensheimer Mundart. 2 Bände. Ensheim 1975 und 1976 (= Ensheimer Wörterbuch, Bd. 1 und 2)
Paul Glass: 'S dudd Hei|gawwele rääne!" Redensarten, Sprüche und Spezialausdrücke in der Mundart von Ensheim.Saar. Fichtenberg 1999 [Kostenlose Online-Version]
Anfang | Mundart-Auswahlseite | Inhaltsverzeichnis | Home | Nächstes Kapitel
© Paul Glass 1997 - 2003 ff
Update: 22.07.2005