ENSHEIM Homepage

Sagen-Wanderung II am 31.10.2003

Die Begrüßung:

1. Genoowed, iehr Lied.

· Eichendlich häddich joo e Kaddsekobb meddbringe misse – usseme scheene digge Ensemma Raaschee, awwa sie wärre joo kumm noch oongeblonsd. Wäll häid isch nämlich Halloween, e alda Bruch, dänne die Amis sich gons unna de Naachel geress honn – debäi isch dass urschbringlich ’s Herbschdfeschd vunn de Druide gewään, also äbbes Keldisches. Unn dässwää bassd’s willa gons scheen zuu unsara Wonnarung, wo aa vunn de Kelde die Redd sinn wärd...

· Also, fa die Lied, die wo mich noch nidd känne: Ich sinn Glase Paul, em Schnillasch Mariche sinna. Ich sinn in Ensemm uff die Wäld kumm unn aa grooß woor, sinn awwa schunn zinda faschd finnefezwonsich Johr in da Frimd, unn zwaa in Schwäbisch Hall, doo wo die groß Bouschbaakass isch, unn zwaa sesomme medd minna Frau, dass isch dass genähme Minsch doo...

Also, ich meechd och gons härdslich begrieße zu da zwädd vunn zwei Saache| wonnarunge uffem alde Ensemma Bonn. De Oonlass isch minn noues Buuch – dass hääschd „Sagen-haftes Ensheim -, e Buuch, in dämm ich all Saache unn Geschichde vumm alde Ensemma Bonn uss alde Biecha gesommeld unn großdääls uff zwei Schbrooche – hochdäidsch unn Ensemma Pladd – nou uffgeschrieb honn. Wäll joo aa die Mund|aad doodebäi e aarich wichdichi Roll schbield, willich häid nurre Pladd zuu och schwäddse. Awwa fa de Fall, dass de ään olla onna nidd vaschdonn hadd, wassich grad gesaad honn – donn dunna mich hald frooe, niwwohr...

eMail an den Webmaster

Last update: 03.11.2003