eMail an den Webmaster
Von Paul Glass
Ich wääß, ìehr Lied, ìehr wìlle ònn Faasenachd nìggs Ärnschdes
härre,
doch uss Òònlass mussich pollidisch wärre.
De Òònlass, dass sìnn wie imma die Saabrìgga,
Ensemms brudaale Unnadrìgga.
Schìllich dròòn war vor allem de Ludwig Schnur,
dänn däärsällich Säggel war es nur,
däär Ensemm geworf hadd in de Saabrìgga Rache,
dass die jeddse medd uns de Narre mache!
Jòò, uns Ensemma schdingd enorm
dämm Schnuur sinn bleed Gebiedsreform!
Woma drodds eme äändäidich Wodumm vunn de Lied
wòòr sìnn zumme Dääl vumm Schdaddgebied!
Däär Haabdgrund war nodìerlich däär:
es mìsse noch meh Saabrìgga häär,
uff dass die furchbar Iwwaschloue
de Ensemma jeddse gòns die Sichd vaboue!
Awwa wie's so ìsch in unsra Demogradie:
Uff's gemääne Volk, dòò härrd ma nie!
Wass äämòòl geplòònd ìsch, wärrd aa beschloss -
ùnn wärre dòòdebäi aa noch so vìel Bìgg geschoss!
Dass schbìeld jòò iwwahaabd känn Roll,
die Ensemma hònn se horche! Ferdich ab! Jawoll!
Awwa äbbes, ìehr Ensemma, fròò ich mich nur:
Warum wähle na dònn so Lied wie dänne Schnur?
Denn in dodämm Pungd, dass mussich och sòòn,
sìnna sälwadd schìllich dròòn!
Awwa dabba serìgg ùff unsa schbeddsjälles Problem:
Wass medd uns awill gemach wärrd. ìschòò nìmmeh scheen!
Kumm ìsch de erschde schregg vòòrbäi,
kimmd willa e noui Soueräi!
'S erschd hòmma grìdd vunn dänne Präiße,
vòòr allem änns: gesaldsene Präise!
Fa's wassa, fa die Grääwa ùnn aa fa's Lìchd,
ich glääb, íehr Saabrìgga, ìehr sìnn nìmmeh dicht!
Ùnn dass ware erschd die erschde Schärdsa,
die näggschde ware umso schwärdsa:
dänn die Zidde vùmm Birjameischdaòmmd ùnn da Einämmeräi,
die ware vùnn jedds òòn ändgìldich vòòrbäi!
Aa dänne Gemääne|arweida ùnn Òòngeschdellde hònnse änni vapassd,
die hònnse jòò praggdìsch uss Ensemm geschassd!
Die Ämda hònnse allegäär nòh usswärds vafrachd
ùnn e paa iwwaschloue Ensemma hònn noch dezùù gelachd!
Die hònn schùnn sällmòòls, noch im Januar,
ìehr Audo nurre noch medd SB gefahr.
Doch die hälle sich beschdìmmd nìdd so gefräid,
hällese die Sorje gehaad vùnn de äldarre Läid.
Die hònn nämlich jeddse fa jeela Fälla|schdrìch mìsse tabbe
männschdens nòh Bräbach, ùnn noch's Fahrgäld berabbe!
Ùnn wäär schùnn gehaad hadd die dòò Laaferäie,
däär hadd beschdìmmd nìggs gehaad zùmm Sich-Fräie!
Jòò, 's ìschùnn e richdich schdarges Schdìgg:
im Ròòdhuss blibbd känn Minsch serìgg.
Zudämm schdenn die Birros jeddse all läär -
ùnn e Juuchendzändrum kimmd aa nìdd häär!
Ùnn de näggschde grooße Schìldbirja<schdreich,
jòò, ìehr Lied, däär folchd sogleich:
dänn dònn muss pleddslich aa noch unsa Grònggehuss
fa imma ussem Dorf enuss!
Ab jeddse, ùnn dass ìsch richdich iwwazwärch,
kùmme die Ensemma ùff de Saabrìgga Windabärch!
Gòns schinnhäälich awwa ìsch de Grund:
So als wäre die Ensemma 's gòns häälich Jòhr gesund
ùnn gähngde nìdd briche e Grònggehuss -
Nää! Nää! ìehr Lied, so e Schduss!
Gullaschbräch, so wärd argumändìerd:
's hädd sich jòò iwwahaabd nìmmeh ròndìerd!
Awwa wònneh ròndìerd sich schon
so e wichdichi soziali Inschdidudsjoon!
Die solle lìewa mòòl die Milljaade sesòmmeraffe,
die wo'se vapulvarre fa sinnlose Waffe,
dass ìsch awwa nùrre, wäll in unsarem Lònd
e paa Grooßkabbidalischde hònn all Fäälem in da Hònd -
Jòò! Jòò! 's ìsch schùnn e Schònd!
Awwa serìgge zu unsra eije Siduadsjoon,
wänne kìmmadd 's Lääd vùnn e paa Alde schon,
die wo jeddse fa jeela Furds mìsse nòh Saabrìgge
ùnn womeechlich aa noch ùff Grìgge.
Grad die äldarre Lied hònn jeddse aarich Vadrùss,
wällse nìmmeh hònn ìehr Grònggehuss!
Drùm rùùf ich och zùù: Wärre ändlich wach!
Ùnn ongaschìere och fa unsa Ensemma Sach!
Dùnn äänfach alles boigoddìere,
medd wass uns die Saabrìgga Dùmmbagge dùnn draggdìere,
dänn wämma widdschda nìggs Rächdes mache,
dùnn die noch länga de Pidda medd uns mache.
ùnn wänn's uns Ensma mòòl wärd se bund,
dònn gemma aa in de Unnagrund,
ùnn wänn sich, wie ma inzwische munggeld,
aa noch 's Schìggsal vùnn da Schùùl vadunggeld,
dònn därf sich känn änna Minsch meh schoone,
dòò mìsse gemach wärre grooße Aksjoone,
ùnn will in däär Richdung gaa nìggs glìgge,
hilfd nùrre noch e Prodäschdmarsch nòh Saabrìgge.
Allee, ìehr Ensemma, in sällichem Sinne:
Dùnn noch noch änga se sòmmebìnne!
Ùnn lònn och vùnn dänne Saabrìgga Schdiere
jòò nidd ussenònna|diwwidìere!
Dässwää, ìehr Lied, de Kobb in die Heh:
Ensemm soll lääwe, Ensemm olee!
(Vorgetragen bei einer Faschingsveranstaltung im Kännche 1976)
Literaturtip: Paul Glass: Ensemma Platt. Der Wortschatz der Ensheimer Mundart. 2 Bände. Ensheim 1975 und 1976 (= Ensheimer Wörterbuch, Bd. 1 und 2)
Paul Glass: 'S dudd Hei|gawwele rääne!" Redensarten, Sprüche und Spezialausdrücke in der Mundart von Ensheim-Saar. Fichtenberg 1999 [Kostenlose Online-Version]
Anfang | Mundart-Auswahlseite | Inhaltsverzeichnis | Nächstes Kapitel
© Paul Glass 1997 - 2003 ff
Update: 23.02.2003